Byli wśród nas – Janina Ożóg-Czarnowska 1930-2019 Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK

Janina Ożóg-Czarnowska urodziła się w 1930 roku w Trzebusce – niewielkiej miejscowości koło Rzeszowa. Studia artystyczne odbyła na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych zakończonych dyplomem w pracowni profesora Jerzego Fedkowicza w 1956 roku. W tym samym mniej więcej czasie wśród młodych studentów oraz absolwentów ASP zawiązuje się „Grupa Czternastu” , której celem ma być upowszechnianie sztuk plastycznych na terenie województw Polski południowo–wschodniej. Oprócz Janiny Ożóg wstępują do niej Stanisław Chrapkowski, Bolesław Dusza, Adolf Jakubowicz, Cezariusz Kotowicz, Alfred Kud, Jerzy Majewski, Zdzisław Ostrowski, Henryk Rachwalski, Olga Samarska, Tadeusz Szpunar, Roman Prokulewicz, Józef Wilkoń i Edward Kieferling. Grupa ta poza działalnością artystyczno-wystawienniczą skupia również uwagę na działaniach dydaktycznych polegających na wychowywaniu przez sztukę. Działa ona nieprzerwanie do 1962 roku. Na fali tej programowej edukacji w 1957 roku Janina Ożóg podejmuje pracę w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Sędziszowie Małopolskim, przeniesionym w 1977 r. do Rzeszowa. Będzie prowadziła pracownię malarstwa aż do przejścia na emeryturę w 1985 roku.

Praca z uczniami nie daje jej jednak czasu na niezależną pracę twórczą , jedynymi momentami wolności artystycznej stają się wakacje szkolne oraz plenery malarskie w których aktywnie uczestniczy. Za początek jej publicznej działalności twórczej należy uznać udział w wystawach pt. „Plastyka Ziemi Rzeszowskiej” w 1955 roku oraz „Wystawa Młodej Plastyki”, która odbyła się w Krakowie rok później. Jesienią 1979 r. w rzeszowskim Biurze Wystaw Artystycznych zawiązuje się kolejna grupa artystyczna, której członkinią zostaje Janina Ożóg Czarnowska, nosi ona nazwę „Ziemia”. Ugrupowanie to w skład, którego weszli tacy twórcy jak: Józef Bachórz, Franciszek Frączek, Jacek Kawałek, Leszek Kuchniak, Stanisław Kucia, Janusz i Marek Pokrywka, Stanisław Perykasza, Stanisław Popek oraz Marian Ziemski nawiązywało swą ideologią do poetyckiego autentyzmu lat trzydziestych XX wieku. Artyści ci nawoływali swoją sztuką do świadomego odwrotu od cywilizacyjno-postępowej rzeczywistości i świadomego zwrócenia się ku prawdom najwyższym, głęboko drzemiącym w prawach natury. Kierując się w stronę sztuki ludowej eksponowali jej treści psychologiczne pochodzące zarówno z mitów, baśni, a także z nieraz bardzo skomplikowanej jej symboliki.

Wystawy grupy pod hasłem „Ptak-Symbol-Mit” (1981) oraz „Woda”(1986) miały szeroki rozgłos w życiu kulturalnym niemal całej Rzeszowszczyzny, znajdując w sobie grono wielu sympatyków. Równocześnie artystka prowadzi bardzo bogatą działalność wystawienniczą organizując wystawy indywidualne nie tylko w Rzeszowie i okolicach, lecz także i za granicą. Bierze udział w niezliczonej liczbie wystaw zbiorowych prezentowanych między innymi w Moskwie, Antwerpii i Paryżu, a za swą twórczość jest wielokrotnie wyróżniana i nagradzana. Jej pracownia, na ostatnim piętrze rzeszowskiego Biura Wystaw Artystycznych, staje się miejscem spotkań i dysput. Spełniona zawodowo i twórczo odchodzi 13 lipca 2019 roku.