Koncert symfoniczny Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej

• Chór Instytutu Muzyki UR
• Stanisław Krawczyński – dyrygent
• Katarzyna Sobas – przygotowanie chóru
• Jolanta Kowalska-Pawlikowska – sopran
• Paweł Paluch – akordeon
• Magdalena Żak De Carvalho – fortepian

W programie:

• Martin Palmeri – Missa a Buenos Aires (Missatango)
• S. Krawczyński – Msza Niepodległość

Misa a Buenos Aires Martina Palmeri – znana również jako Misa del Tango, to utwór argentyńskiego kompozytora wykorzystujący w swej warstwie dźwiękowej elementy melodyczne i rytmiczne tanga. Dzieło powstało w latach 1995-96, a jego pierwsze wykonanie miało miejsce w Teatro Brodway w Buenos Aires 17 sierpnia 1996 roku przez Orquesta Sinfónica nacional de Cuba pod dyrekcją Fernando Álvareza. Kompozycja została entuzjastycznie przyjęta przez krytyków i publiczność i od tej pory święci tryumfy na estradach koncertowych całego świata. Utwór napisany został na głos solowy, chór, bandoneon (akordeon), fortepian i orkiestrę smyczkową. Tworzy go 6 części będących ordinarium missae. Każda z nich oparta jest o motywy melodyczne i rytmiczne tanga – najpopularniejszego tańca w Argentynie.

Zamysł powstania Mszy Niepodległości autorstwa Stanisława Krawczyńskiego, pojawił się w 2018 roku, kiedy Polska obchodziła rocznicę 100-lecia odzyskania niepodległości. Stąd tytuł kompozycji i nawiązanie do idei wolności w pojawiających się w utworze cytatach pieśni patriotycznych. Kompozycja napisana została na głos sopranowy, chór mieszany i zespół instrumentów dętych, wspartych głosem kontrabasu (gitary basowej). Całość składa się z 6 części: Kyrie, Gloria, Credo, Sanctus, Benedictus i Agnus Dei. Każda część melodycznie nawiązuje do polskich pieśni historycznych, będących jej inspiracją muzyczną. W poszczególnych fragmentach utworu pojawiają się różne sposoby traktowania materii dźwiękowej – począwszy od liryki melodycznej, aż do onomatopeicznego powiazania muzyki zespolonej z tekstem liturgicznym (fragment crucifixus – w dźwiękach słyszymy odgłos przybijania do krzyża) czy jazzujących fragmentów w fugatach (Quoniam tu solus sanctus, Cum Sancto Spiritu i Et vitam venturi). Prawykonanie utworu miało miejsce w Krakowie w bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa 10. XI. 2019 roku z udziałem chórów krakowskich i orkiestry Wieniawa.

Stanisław Krawczyński

Swoją działalność artystyczną rozpoczynał jako kierownik Chóru Polskiego Radia i Telewizji w Krako­wie, a następnie Chóru Filharmonii Krakowskiej. Pod jego kierownic­twem ze­społy te występowały m.in. w Teatro alla Scala w Mediolanie, Basilica di San Marco w Wenecji, Teatro Regio w Turynie, Academia di Santa Cecilia w Rzy­mie, lipskim Gewandhausie, Beethovensaal w Stuttgarcie, Brucknerhaus w Lin­zu. W latach 1986–2008 związany był, jako dyrygent, z zespołem “Capel­lae Cracoviensis”, prezentując krakowskiej publiczności pierwsze polskie wyko­nania kompozycji m.in. F. Martina, P. Vasksa, K. Nystedta, Ch. Ivesa i wielu innych. Dzięki tej działalno­ści stał się jedną ze znaczących postaci krakowskiego środowiska muzycz­nego, tworząc jego kształt i wizerunek. W 1992 objął kierownictwo Tarnowskiej Orkie­stry Kameralnej, koncertując z tym zespołem w kraju i za granicą (Hiszpa­nia, Francja, Szwajcaria). Występował w ważnych miejscach dla sztuki i kultury eu­ropejskiej m.in.: Thomas-Kirche w Lipsku, Wigmore Hall w Londynie, sala kon­certowa UNESCO w Paryżu, Konserwatorium w Kijowie oraz na festiwalach muzycznych w wielu krajach świata. W 1990 roku był ini­cjatorem powstania Krakowskiego Chóru Kameralnego – uznanego przez kry­tyków za jeden z naj­lepszych polskich zespołów chóralnych. Dokonał prawykonań nowo od­krytych dzieł A. Brucknera oraz wielu kompozy­torów polskich m.in.: Z. Bargielskiego, Z. Bujarskiego, H.M. Góreckiego, R. Ma­ciejewskiego, R. Pale­stra, M. Stachowskiego.  Wraz z Kają Danczowską i Orkiestrą Filharmonii Podkarpackiej im. A. Malawskiego dokonał pierwszego nagrania Koncertu na skrzypce i orkiestrę Henryka Jana Botora.

W 2000 r., będąc jednym z dziewięciu dyrygentów, brał udział w two­rzeniu wielkiego międzynarodowego zespołu, prezentującego, w czasie tour­née po ca­łej Europie, utwory dziewięciu miast, mających status Stolicy Kultury Euro­pejskiej.

W 2001 roku z okazji dziesiątej rocznicy powstania Internetu pro­wadził, w ramach elektronicznego eksperymentu, koncert – dyrygując z Krako­wa śpiewającymi –  w Warszawie, zespołem “Vocal Consort”, Gdańsku, chó­rem “Schola Cantorum Gedanensis”.

W latach 2012 – 2016, działając na rzecz środowiska polskich uczelni artystycznych, pełnił funkcję Przewodniczącego Sekcji Sztuki Centralnej Komisji ds.  Stopni i Tytułów.

Prowadzi działalność pedagogiczną w  Akade­mii Muzycznej w Krakowie, w której w latach 2004-2012 oraz 2006-2020 pełnił funkcję rektora.

Uczestniczy, jako juror, w licz­nych międzynarodowych konkursach chó­ralnych i dyrygenckich.

Jolanta Kowalska-Pawlikowska

Trzykrotna Stypendystka Ministra Kultury (2004/05, 2005/06, 2006/07), Miasta Krakowa (Stypendium „Twórcze”, 2009) oraz programu „Młoda Polska” (2009). Ukończyła z wyróżnieniem zarówno Akademię Muzyczną w Krakowie (klasa śpiewu prof. dr hab. Agnieszki Monasterskiej) jak też studia podyplomowe w Guildhall School of Music&Drama w Londynie. Uczestniczka kursów mistrzowskich m.in.: Heleny Łazarskiej, Teresy Żylis-Gara, Paula Esswooda, Barbary Schlick, Petera Kooji. Jest laureatką pierwszej nagrody Międzynarodowych Konkursów: Bach Singer’s Prize w Londynie (2008) oraz The Thelma King (2009). Laureatka III Nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Ady Sari w Nowym Sączu (2011). Otrzymała Nagrodę Fundacji Bach-Marschall na Międzynarodowym Konkursie im. J. S. Bacha w Lipsku (2008), Nagrodę „Jurica Murai Prize” za najlepszą interpretację na 39th Festiwalu „Varaždin Baroque Evenings” (Chorwacja, 2009), a także wyróżnienia m.in. na Mozartowskim Konkursie Wokalnym w Londynie (2008). Współpracuje z zespołem The Musicke Companye, z którym dała szereg koncertów w Wielkiej Brytanii. Od 2003 r. współpracuje także z Zespołem Capella Cracoviensis, z którym koncertowała m.in. w Kazachstanie, Francji, Szwajcarii, Niemczech, Finlandii, Chorwacji, Włoszech, na Ukrainie, Białorusi. Występowała z dyrygentami t.j.: Marc Minkowski, Andrew Parrott, Ottavio Dantone, Jordi Savall, Ralf Sochaczevsky, Andreas Spering, David Shemer, Piotr Sułkowski, Stanisław Krawczyński. Koncertowała między innymi na Festiwalach Opera RARA, Misteria Paschalia, Chichester Festivities w Anglii, Festival La Folia w Szwajcarii, Festival de Cannes we Francji, Bachfest organizowanym przez London Bach Society w Londynie i in. W październiku 2011 wystąpiła na festiwalu Opera Rara w „Alcinie” G.F. Haendla, którą poprowadził Marc Minkowski z towarzyszeniem orkiestry Les Musiciens du Louvre-Grenoble, co zaowocowało zaproszeniem na tournee po Hiszpanii, Francji i Niemczech z Pasją wg św. Mateusza J.S. Bacha. W roku 2015 wystąpiła między innymi na koncercie w Versailles wraz z Jordi Savallem czy na Festiwalu Opera Rara w „Koronacji Poppei” H. Purcella pod batutą Claudio Cavina z zespołem La Venexiana. Wystąpiła na zakończenie sezonu koncertowego NOSPR 2015/16 w partii Zerliny z opery „Don Giovanni” W.A. Mozarta pod batutą Alexandra Liebreichta. W swoim repertuarze ma także partie operowe m.in. H. Purcell – „Dido and Aeneas” partia Belindy, W.A. Mozart – „Don Giovanni” partia Zerliny, W.A. Mozart – „Le nozze di Figaro” partia Suzanny, W.A. Mozart – „Cosi fan tutte” partia Despiny, Ch. Gounod – „Orfeo ed Euridice” partia Euridice i in. Prócz działalności artystycznej Jolanta Pawlikowska zajmuje się także dydaktyką jako asystent na Wydziale Wokalno-Aktorskim w Akademii Muzycznej w Krakowie. W roku 2018 zdobyła stopień doktora sztuki na Akademii Muzycznej w Krakowie.

Paweł Paluch

w 1987 r. ukończył studia magisterskie na kierunku instrumentalistyka w specjalności gra na akordeonie w Akademii Muzycznej (AM) w Krakowie. W 1994 r. Rada Wydziału Instrumentalnego AM im. Fr. Chopina w Warszawie nadała mu kwalifikacje I stopnia (stopień doktora), a w 2002 Rada Wydziału Instrumentalnego AM im. Gr. i K. Bacewiczów w Łodzi roku kwalifikacje II stopnia (stopień doktora habilitowanego) sztuk muzycznych. W 2020 r. z rąk Prezydenta RP otrzymał tytuł profesora sztuki.  Pracował na stanowiskach: 1988-1994 asystenta, od 1995 r. adiunkta w Katedrze Wychowania Muzycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP) później Instytutu Muzyki (IM) i od 2003 r. profesora nadzwyczajnego (w latach 2014-2019 Wydziału Muzyki) UR; 1989–1994, asystenta i od 1994 adiunkta na Wydziale Instrumentalnym AM w Krakowie. Obecnie na obydwu uczelniach pracuje na stanowisku profesora. Od 1995 r. jest także nauczycielem w ZSM nr 1 w Rzeszowie, od 2010 r. dyplomowanym. Pełnił funkcje: konsultanta ds. kształcenia kadry nauczycielskiej akordeonu Szkolnictwa Artystycznego (1995-2000); członka Zarządu Głównego Stowarzyszenia Akordeonistów Polskich (1990-2000); eksperta komisji egzaminacyjnych i kwalifikacyjnych dla nauczycieli Ministerstwa Edukacji Narodowej (od 2001 r.) oraz Centralnej Komisji ds. awansu zawodowego nauczycieli; w WSP (aktualnie UR) w Rzeszowie: od 2007 do 2019 roku kierownika Zakładu Badań Muzyki Regionów w Instytucie Muzyki; członka kolegium redakcyjnego Zeszytu Naukowego „Muzyka” (Zeszyty Naukowe UR); prodziekana Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego (2005-2008); członka Rady Programowej Uniwersytetu III Wieku (2007-2008); wicedyrektora (2008-2010) oraz dyrektora Instytutu Muzyki (2010-2013) a także członka senackiej komisji UR ds. rozwoju kadry, badań naukowych i współpracy z zagranicą (2008-2012). Od 1995 jest kierownikiem muzycznym ZPiT „Resovia Saltans” a od 2019 r. członkiem Rady Naukowej Kolegium Nauk Humanistycznych UR. Od 1990 do 2019 był również członkiem Międzyuczelnianej Katedry Akordeonistyki AM (obecnie Uniwersytetu Muzycznego Fr. Chopina) w Warszawie. Wypromował kilkudziesięciu licencjatów, magistrów oraz czterech doktorów sztuki. Jest też m.in. autorem publikacji p.t. Forma sonatowa w literaturze akordeonowej, AMFC, Warszawa 2003 a także około trzydziestu kompozycji oraz stu kilkudziesięciu opracowań na różne składy wykonawcze.

Jako wykonawca otrzymał wiele nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych. Do najważniejszych można zaliczyć m.in.: I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Nagrań Fonograficznych (Praga 1981), III nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym (Białystok 1985) oraz I nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingenthal (NRD 1985).  

Wystąpił na kilkuset koncertach jako kameralista i solista (w tym również
z orkiestrami symfonicznymi) w kraju i za granicą. W swoim dorobku artystycznym posiada nagrania płytowe (CD i DVD), radiowe i telewizyjne. Był wielokrotnie zapraszany do pracy w jury festiwali i konkursów o zasięgu regionalnym, krajowym oraz międzynarodowym, jak również przesłuchań organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej. Prowadził także warsztaty i seminaria akordeonowe w szkołach muzycznych na terenie kraju. Jego uczniowie i studenci są laureatami czołowych nagród oraz wyróżnień uzyskanych na konkursach i festiwalach krajowych i międzynarodowych, a także przesłuchaniach CEA.

Za swoją działalność artystyczną, pedagogiczną i społeczną P. Paluch został nagrodzony i wyróżniony m.in: Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury (1995), srebrnym medalem za wieloletnią Służbę (2013), Nagrodami Rektora WSP, UR i AM w Krakowie (2014), Dyrektora ZSM nr 1 w Rzeszowie, a także dyplomem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013) oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2019).

Magdalena Żak de Carvalho- fortepian

Absolwentka Wydziału Instrumentalnego (specjalność fortepian) Akademii Muzycznej w Katowicach oraz Wydziału Wychowania Muzycznego (specjalność prowadzenie zespołów wokalnych i wokalno-instrumentalnych) Akademii Muzycznej im .K. Pendereckiego w Krakowie. Podczas studiów była chórzystką Krakowskiego Chóru Kameralnego prowadzonego przez prof. Stanisława Krawczyńskiego, co miało najistotniejszy  wpływ na umiłowanie muzyki chóralnej oraz wokalno-instrumentalnej .

Od roku 2001 związana z Katedrą Chóralistyki Akademii Muzycznej w Krakowie, jako akompaniator. W latach 2002-2005 współpracowała z Chórem Polskiego Radia w Krakowie, Szkołą Baletową oraz Zespołem Państwowych Szkół Muzycznych w Krakowie- jako akompaniator oraz pedagog. Od roku 2012 związana na stałe z Chórem Chłopięcym Filharmonii Krakowskiej na stanowisku akompaniatora. Jednocześnie współorganizuje koncerty edukacyjne, pomaga w przygotowaniu chórów dziecięcych do koncertów, w których sama bierze udział jako pianistka lub chórzystka. Wśród nich wymienić można  m.in.  festiwal chóralny w Chemnitz, Credo Krzysztofa Pendereckiego czy koncerty poświęcone twórczości Joanny Kulmowej ,której poezja posłużyła do napisania pieśni dla dzieci.   Kreowała partie fortepianu w: Karnawale zwierząt C. Saint- Seansa, Concertinie a- moll D. Szostakowicza, J. Brahmsa, Petite messe solennelle Gioacchino Rossiniego czy Carminie Buranie C. Orffa. W 2016 roku brała udział w koncercie jubileuszowym UNICEFU, organizowanym przez NOSPR w Katowicach, biorąc udział w przygotowaniu Chóru Chłopięcego oraz realizacji partii solowej fortepianu.

Współpracowała z Polskim Chórem Kameralnym pod batutą Jana Łukaszewskiego wykonując partie fortepianu w Liebeslieder op.52 Johannesa Brahmsa, walcach Johanna Straussa oraz  w Ein Deutches Requiem Johannesa Brahmsa pod batutą  prof. Stanisława Krawczyńskiego .