Uroczyste odsłonięcie muralu Janka Bytnara
Kolbuszowa pamięta o swoim bohaterze Janku Bytnarze. W sierpniu 2023 r. na ścianie budynku Liceum Ogólnokształcącego w Kolbuszowej powstał pierwszy mural w mieście. Malowidło poświęcone jest osobie Janka Bytnara, patrona tutejszej szkoły. Upamiętnienie powstało z okazji 80. rocznicy jego śmierci i wsparte finansowo przez Instytut Pamięci Narodowej.
Uroczyste odsłonięcie muralu odbędzie się w piątek, 8 września 2023 r. o godz. 11:00.
Mural wykonali absolwenci Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie Michał Szudrawski i Mateusz Rokicki. Przedstawia Janka Bytnara, jego mamę, ojca i siostrę oraz dramatyczne sceny z akcji pod Arsenałem. Całość uzupełnia symbol Polski Walczącej oraz Krzyż Harcerski z napisem „Czuwaj”.
Program obchodów 84. rocznicy Bitwy o Kolbuszową i 84. rocznicy wybuchu II wojny światowej oraz uroczystości odsłonięcia muralu, upamiętniającego patrona Liceum Ogólnokształcącego - Janka Bytnara:
- godz. 11:00 - zbiórka pocztów sztandarowych, orkiestry, delegacji i zaproszonych gości przy cmentarzu parafialnym przy ul. Narutowicza w Kolbuszowej - wspólna modlitwa
i złożenie kwiatów na mogiłach żołnierzy poległych w obronie Ojczyzny podczas II wojny światowej - godz. 11:30 - przemarsz do Liceum Ogólnokształcącego im. Janka Bytnara w Kolbuszowej ulicami: Narutowicza, bł. ks. Jerzego Popiełuszki i Jana Pawła I
- Rozpoczęcie uroczystości:
- podniesienie flagi państwowej na maszt
- odśpiewanie i odegranie hymnu państwowego
- przywitanie zaproszonych gości przez Dyrektora Liceum Ogólnokształcącego w Kolbuszowej
- program artystyczny w wykonaniu uczniów Liceum Ogólnokształcącego w Kolbuszowej o Janku Bytnarze
- odsłonięcie muralu upamiętniającego patrona szkoły Janka Bytnara ps. „Rudy” na budynku kolbuszowskiego liceum
- wystąpienia zaproszonych gości
- godz. 12:30 - przemarsz do Zespołu Szkół Technicznych im. Bohaterów Września 1939 r. w Kolbuszowej ulicami Jana Pawła II i Janka Bytnara
- Rozpoczęcie uroczystości:
- przywitanie zaproszonych gości i wygłoszenie referatu okolicznościowego przez Dyrektora Zespołu Szkół Technicznych w Kolbuszowej
- wystąpienia zaproszonych gości
- złożenie kwiatów przed tablicami pamiątkowymi przy Zespole Szkół Technicznych im. Bohaterów Września 1939r. w Kolbuszowej
- godz. 13:00 - zakończenie uroczystości
Jan Bytnar urodził się 6 maja 1921 r. w Kolbuszowej. Jego rodzice byli nauczycielami. Ojciec służył w Legionach Polskich. W Kolbuszowej mieszkał przez pierwsze pięć lat swego życia. Następnie wraz z rodzicami wyjechał do Warszawy. Uczył się w warszawskim Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Należał wówczas do 23 Warszawskiej Drużyny Harcerskiej tzw. „Pomarańczarni”, wraz z Tadeuszem Zawadzkim i Maciejem Aleksym Dawidowskim. Maturę zdał w 1939 r. Był członkiem konspiracji od jesieni 1939 r. Do końca tego roku związany był z Polską Ludową Akcją Niepodległościową, następnie był członkiem komórki więziennej ZWZ. Od marca 1941 w Szarych Szeregach. W 1942 był komendantem hufca Ochota w Warszawie, przydzielonego do Organizacji Małego Sabotażu „Wawer”. Był jednym z czołowych wykonawców akcji „małego sabotażu”. Skonstruowane przez Bytnara tzw. wieczne pióro służące do wykonywania napisów i rysunków akcjach „małego sabotażu” było później powszechnie stosowane. Takim piórem Bytnar narysował w 1942 r. , w przeddzień święta 3 maja dużą kotwicę – znak Polski Walczącej – na cokole pomnika Lotnika w Warszawie . W 2010 r. na cokole umieszczona została replika kotwicy. Od listopada 1942 r. był dowódcą hufca „Południe” Grup Szturmowych, będącego jednocześnie plutonem „Sad” Oddziału Specjalnego „Jerzy” Kedywu Komendy Głównej AK. W 1943 r. ukończył kurs szkoły podchorążych AK. Brał udział w akcjach Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” i dywersyjnej akcji „Wieniec II” a podczas akcji „Bracka” został ranny. W nocy z 22 na 23 marca 1943 r. został aresztowany wraz z ojcem, który marł podczas ewakuacji obozu Auschwitz w 1945 r.). Był brutalnie bity podczas przesłuchań w siedzibie Gestapo w alei Szucha. 26 marca 1943 r. podczas przewożenia do więzienia na Pawiaku został uwolniony w akcji pod Arsenałem przez oddział Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Zmarł 30 marca 1943 r. w wieku 22 lat, w Szpitalu Wolskim z powodu rozległych obrażeń, jakich doznał podczas brutalnego śledztwa. Jan Bytnar został w 1943 roku pośmiertnie mianowany harcmistrzem, porucznikiem i odznaczony Krzyżem Walecznych. Jest pochowany w kwaterze Batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Ze wspomnienia Tadeusza Zawadzkiego „Zośki” o Janie Bytnarze korzystał Aleksander Kamiński pisząc w 1943 r. książkę „Kamienie na szaniec”, której jednym z bohaterów jest „Rudy”. Na domu w alejach Niepodległości 159 w Warszawie, gdzie Jan Bytnar mieszkał i został aresztowany znajduje się upamiętniająca go tablica.
