Wspomnienia, historie i tradycje Wielopola
Kantorówka Ośrodek Dokumentacji i Historii Regionu Muzeum Tadeusza Kantora zaprasza na wernisaż wystawy, który odbędzie się 7 lipca o godz. 18.00 w galerii Kantorówki.
Kazimierz Cebula
Urodził się 14 lipca 1952 roku w Wielopolu Skrzyńskim. Obrazy malował już od dziecka. Pierwszym poważnym zleceniem Artysty było namalowanie portretów Mieszka I, Dobrawy, Bolesława Chrobrego, Kazimierza Wielkiego i Jana III Sobieskiego z okazji 1000 - lecia Chrztu Polski. W 1966 roku śpiewał w zespole ,,Czerwone Krawaty” działającym przy Domu Kultury w Wielopolu Skrzyńskim. W 1972 roku jako żołnierz powołany do wojska, wszedł w skład redakcji gazetek ściennych. W dorosłym życiu swoje dzieła tworzył po pracy, dla przyjemności. Jego obrazy są w kolekcjach prywatnych w USA, Anglii, Niemczech, Włoszech, Francji. Pierwszym dziełem związanym z Wielopolem jest ,,Meus” i ,,Pożar kina w Wielopolu”. W 2023 roku praca Pana Kazimierza Cebuli ,,Sobótki” zakwalifikowała się na XVI Wojewódzką Wystawę Malarstwa Nieprofesjonalnego w Rzeszowie.
O wystawie:
„Wspomnienia, historie i tradycje Wielopola” Prace Cebuli prezentowane na wystawie w Kantorówce są zapisem jego drogi twórczej od czasów, kiedy podejmował się swoich pierwszych zmagań z płótnem do miejsca, w którym znajduje się teraz. W jego obrazach, wpływy sztuki art brut, potocznie zwanej sztuką naiwną lub prymitywną są wyraźnie zaznaczone. Malarstwo, które wywodzi się z tego nurtu, ma silnie ugruntowane korzenie w malarstwie ludowym. Twórcy naiwni, choć nazwa może mylić, nie są twórcami nieświadomymi, nieudolnie powielającymi wzorce lub twórczość artystów profesjonalnych, wykształconych w tym kierunku. Malarstwo naiwne czyli malarstwo szczere, autentyczne, pozbawione pędu do stworzenia kolejnego trendu w malarstwie. Malarz naiwny to malarz bezpośredni, który motywowany wewnętrzną potrzebą kreacji, ujawnia ją w takiej, a nie innej formie autoekspresji. Jednym z nich jest Kazimierz Cebula. Cebula maluje to, co jest mu bliskie. Obrazy niczym urywki pamięci, nachodzą na siebie tworząc wielowątkową układankę wspomnień. To zdarzenia z życia codziennego, bardziej lub mniej osobiste, lub okoliczności ważne nie tylko dla niego samego, lecz także dla społeczności, w której funkcjonuje i miejsca pochodzenia.
Wśród lokalnych pejzaży, głównie ze sztafażem, pojawiają się wątki narodowe, patriotyczne, religijne, nierozerwalne z mentalnością mieszkańców. Malarstwo Cebuli jest nieoczywistym hołdem dla historii- historii własnej, historii Wielopola Skrzyńskiego, historii o dużo większym zasięgu (tematy związane ze Świętą Rodziną, Holocaustem i czasami II Wojny Światowej). Pod względem środków formalnych, pozostaje w kręgu tradycji i prostolinijnego przekazu: jego obrazy są jak aparat, który zamiast przesłony i migawki, używa pędzla i szpachelki rejestrując materiał badań dla potomnych. Dukt pędzla jest prosty, wyraźnie określony, lekko zachowawczy. Zestawienia barwne są nasycone, ale nie krzykliwe, poza akcentami w danej kompozycji, możemy je scharakteryzować jako stonowane i przemyślane. Ogólne upraszczanie form, delikatny kontur, dążenie do skrajnego realizmu i jednocześnie nie zachowywanie zasad akademickich, zarówno w modelunku światłocieniowym, jak i samej perspektywie, nakreśla Cebulę jako pełnoprawnego, choć nieoficjalnego, reprezentanta malarstwa naiwnego regionu Rzeszowszczyzny.
