Koncert Symfoniczny Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej

• Zbigniew Graca – dyrygent
• Jung Wha Lee – fortepian

W programie:

• L. van Beethoven – Uwertura Leonora III C – dur op. 72b
• V Koncert fortepianowy Es – dur op. 73
• W. A. Mozart – Symfonia „Jowiszowa” C- dur KV 551

W przeciwieństwie do Wolfganga Amadeusa Mozarta (1756-1791) – „somorodnego Geniusza”, który przelewał na papier swoje utwory właściwie bez poprawek, Ludwig van Beethoven (1770-1827) tworzył dzieła w pocie czoła, wciąż doskonaląc swoje pomysły. Dotyczy to także czterech uwertur, skomponowanych do opery o tytule Fidelio – jedynej jaką znajdziemy w twórczości mistrza z Bonn. Wszystkie wybrzmiewają w tonacji C-dur, która wyraża w muzyce Beethovena nastroje radości i triumfu. Wiążą się one z postacią Leonory – bohaterki opery, która w męskim przebraniu, pod imieniem Fidelio, ratuje swego męża przed więzieniem i nieuchronną śmiercią. Uwertura Leonora III (1806), funkcjonuje jako samodzielny utwór orkiestrowy, cieszący się do dzisiaj wielką popularnością. W „bohaterskiej” tonacji Es-dur utrzymany będzie V Koncert fortepianowy Beethovena (1809). Na swoje czasy był to utwór absolutnie nowatorski, łączący wirtuozerię z symfonicznym rozmachem. Rozbudowana I część Allegro rozpoczyna się zaskakująco od quasi improwizowanej myśli fortepianu wspartej na akordach orkiestry. Po introdukcji fortepian prezentuje potężny, szeroki temat w podniosłym nastroju, który zostaje poddany wariacjom. Część druga o delikatnym, nokturnowym charakterze bezpośrednio łączy się z żywiołowym finałem, promieniującym radością i siłą. W drugiej odsłonie wieczoru zabrzmi Symfonia C-dur KV 551 (1788) Mozarta – jedna z trzech genialnych symfonii (obok Es- dur KV 543 i g-moll KV 550 ), którymi Mozart ukoronował swoją twórczość orkiestrową. Symfonia C- dur nazwana została „Jowiszową”, i bez wątpienia zasługuje na porównanie do olimpijskiego boga. Doskonałe proporcje między formą a treścią dzieła doskonale współgrają z bogactwem melodycznym i harmonicznym wszystkich czterech części. W „boskim” finale – Molto allegro Mozart łączy aż pięć tematów w arcymistrzowskim fugato.

Zbigniew Graca

Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 6 lat w Szkole Muzycznej w Ełku. Studiował w warszawskiej  Akademii Muzycznej w klasie skrzypiec u prof. Tadeusza Wrońskiego oraz dyrygentury  symfoniczno- operowej u prof. Stanisława Wisłockiego. Swoje umiejętności doskonalił u mistrzów: Franco Ferrary w Sienie (Włochy) oraz u Rafaela Kubelika w Lucernie (Szwajcaria). Jest  laureatem  głównych  nagród  w  konkursach  dyrygenckich: 

• w  Kopenhadze (Konkurs im. N. Malko-III.),
• w  Katowicach (Konkurs im. G. Fitelberga-V.),
• w Wiedniu (Konkurs im. H. Swarowskiego- III.)                                                                  

W latach 1975-80 współpracował z Orkiestrą Radiową  w Warszawie, a następnie – jako koncertmistrz i dyrygent – z Orkiestrą Symfoniczno-Operową w Akwizgranie (Niemcy). W latach 1985-88 był etatowym dyrygentem Opery Królewskiej w Kopenhadze.

W sezonie1989/90 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Państwowej Opery we Wrocławiu. W latach 1992-95 był regularnym gościnnym dyrygentem Opery Poznańskiej, gdzie przygotował i prowadził premiery m.in. „Aidy” Verdiego, „Cyganerii” Pucciniego, „Święta wiosny Strawińskiego, czy "Cudownego Mandaryna” Bartoka. Od 1989 – do r. 2017 był etatowym dyrygentem Warszawskiej Opery Kameralnej. Tu przygotował i pełnił kierownictwo muzyczne  wielu  oper Mozarta, Rossiniego, czy Donizettiego. Współtworzył muzycznie coroczny Festiwal Mozartowski w Warszawie od chwili jego powstania w roku 1991. Od 2017 r. pełnił funkcję dyrygenta nowo powstałej Polskiej Opery Królewskiej z siedzibą w Łazienkach Królewskich w Warszawie .Występuje niemal we wszystkich krajach Europy (regularnie w Skandynawii, Francji Niemczech, Hiszpanii, Włoszech, na Litwie i Łotwie), w Japonii i USA. Od 1995 r. był wielokrotnie zapraszany na występy do Izraela. W latach 2008 i 2009 premiery oper mozartowskich w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Od 1998 r. występuje w Turcji z Prezydencką Orkiestrą Symfoniczną, oraz w Operze Narodowej w Ankarze. Rok 1999 zaowocował współpracą z Łotewskim Narodowym Teatrem Operowym, kóra trwa do dziś. W LNO w Rydze kierował muzycznie premierami oper Mozarta: „Don Giovanni”,  ”Cosi fan tutte”,  ”Wesele Figara”,  oraz  „Czarodziejski  Flet”. Od 2012 roku ponownie współpracuje z Teatrem Wielkim w Poznaniu, gdzie dyryguje operami: „Wesele Figara”, „Cyrulik sewilski, ”Don Giovanni", "Traviata" i "Toska". W Polsce koncertuje z zespołami niemal wszystkich orkiestr:

• Filharmonii Narodowej w Warszawie,
• Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej,

filharmoniami w:

• Katowicach,
• Poznaniu,
• Łodzi, 
• Krakowie,
• Gdańsku,  
• Białymstoku,  
• Lublinie,  
• Bydgoszczy,  
• Szczecinie,  
• Rzeszowie,  
• Opolu,
• Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach,
• Polską Orkiestrą Kameralną – Sinfonią Varsovią.

W   swoim  dorobku   posiada   liczne   nagrania   archiwalne   oraz   płytowe.

JUNG WHA LEE
Ukończyła z  wyróżnieniem Peabody Institute Uniwersytetetu Johnsa Hopkinsa, gdzie wystąpiła na koncercie absolwentów. Uczyła się utakich pianistów jak: Mee-Hyun Ahn, Eun Jung Shon w Korei, a także Ellen Mack w Peabody Conservatory, w  Stanach Zjednoczonych Jest zwyciężczynią konkursów pianistycznych w  Seulu (sponsorowanego przez Gyunghang Newspapers Company) oraz Dong-A  Ilbo. Artystka otrzymała też nagrodę Międzynarodowej Letniej Akademii i Festiwalu Pianistycznego AZJA w  Seulu, (sponsorowanym przez Ewon Cultural Institute) oraz nagrodę kuratora oświaty prowincji Gyeonggi (Korea Południowa), gdzie wystąpiła podczas gościnnych koncertów. Pianistka wzięła udział w Koncercie Młodych Artystów w Seulu, koncertowała z  Peabody Chamber Ensemble oraz Peabody Duo Piano. Wzięła także udział w  Międzynarodowej Akademii i Festiwalu Pianistycznym Interclassic w Niemczech – koncertowała w  Universität der Künste w  Berlinie, Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover i  Hochschule für Musik Hanns Eisler w Berlinie. Uczestniczyła w warsztatach pianistycznych Edwarda Auera, w Jacobs School of Music – Indiana University Bloomington (Stany Zjednoczone). Występowała z  recitalami w  Seoul Art Center, Kumho Art Hall w Yonsei, Youngsan Yangjae Hall w  Korei Południowej, Douglas Goodwin Recital Hall oraz Carnegie Hall i  Cohen-Davison Family Theatre, Leith Symington Griswold Hall, Miriam A. Friedberg Concert Hall oraz w Maryland, Waszyngtonie, Wirginii.