Koncert symfoniczny PIK - Podkarpacki Informator Kulturalny

Przejdź do treści

Koncert symfoniczny

28.04.2023, godz. 19:00
Rzeszów, ul. F. Chopina 30, sala koncertowa Filharmonii Podkarpackiej

Filharmonia Podkarpacka w Rzeszowie zaprasza na piątkowy koncert symfoniczny.

Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej

  • Marek Pijarowski – dyrygent
  • Paweł Kowalski – fortepian

W programie:

  • M. Ravel – Koncert fortepianowy G-dur
  • A. Dvořák – IX Symfonia e-moll op. 95 „Z Nowego Świata”

„Wielka muzyka musi i płynąć z serca. Kompozycja stworzona tylko techniką i rozumem nie jest warta więcej niż papier, na którym została zapisana…” pisał Maurice Ravel.  Słowa francuskiego kompozytora znajdują odzwierciedlenie w obu zapowiadanych utworach, będących owocem harmonijnego zespolenia talentu i uczuć każdego z ich twórców.

Koncert fortepianowy G-dur (1931) Maurice Ravela (1875-1937) – to drugi, obok Koncertu D-dur na lewą rękę, utwór tego gatunku w skarbnicy twórczej kompozytora. Przejrzystą formę Koncertu G – dur wypełnia muzyka lekka i subtelna, a jednocześnie bogata kolorystycznie i tętniąca życiem. 
I część Allegramante jest pełna wirtuozerii - zarówno w partii fortepianu, jak i orkiestry.  Liryzm dominuje w części drugiej Adagio assai - w przepięknych kantylenach fletu i fortepianu. Finałowe Presto jest pełne temperamentu, z rytmami nawiązującymi do jazzu.

Urok Ameryki widzianej oczami Antonina Dvořáka (1841-1904) - jednego z największych symfoników doby romantyzmu - odkryjemy słuchając IX Symfonia e-moll „Z Nowego świata” (1892). Utwór powstał podczas pobytu kompozytora w Nowym Jorku. Był to czas nie tylko wielu sukcesów i zaszczytów Dvořáka w „nowym świecie”, ale także wielkiej tęsknoty czeskiego kompozytora za ojczyzną, Mimo, iż można wyczuć w utworze wpływy Ameryki, to jak pisał  Dvořák: „ jest to i zawsze będzie czeska muzyka”, nie tylko z powodu czeskiego rodowodu  melodii  (część III  –  Scherzo. Molto vivace i IV – Allegro con fuoco), ale także z powodu języka twórczego kompozytora, którego cechą była niezwykła zdolność do syntezy stylów. Symfonia zachwyca również ogromną skalą emocji – od dramatycznych po radość, i cudowny liryzm płynący z melodii intonowanej przez rożek  angielski w II części –  Largo.