Spotkanie z ks. prof. zw. dr. hab. Józefem Mareckim Podkarpacki Informator Kulturalny - PIK

Józef Karol Marecki – profesor doktor habilitowany, historyk – archiwista, nauczyciel akademicki i popularyzator historii. Urodził się w Krośnie 31 stycznia 1957 r. Ukończył Pedagogiczne Studium Techniczne w Rzeszowie (1979). Studiował na Wydziale Teologii (święcenia kapłańskie przyjął w 1986 r.) oraz równocześnie na Wydziale Historii Kościoła Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, gdzie doktoryzował się z historii w 1992 r. Przez dwa lata pracował jako duszpasterz w parafii Zwiastowania NMP w Stalowej Woli. Następnie został skierowany do pracy naukowej na PAT w Krakowie. Pracował jako asystent (1990–1994) i adiunkt (1995–2001) w Katedrze Historii Kościoła w Czasach Najnowszych, a następnie został powołany na kierownika Katedry Archiwistyki i Nauk Pomocniczych. Od 2002 r. pracował jako kierownik Studium Archiwistycznego (2002–2008), Studium Archiwistyczno-Bibliotekoznawczego (2008-2012) i Podyplomowych Studiów z Archiwistyki i Bibliotekoznawstwa (od 2008 r.). Ponadto prowadził wykłady na Uniwersytecie Śląskim, w Krakowskim Instytucie Rozwoju Edukacji oraz w Wyższych Seminariach Duchownych afiliowanych do UPJP II. Za działalność na polu dydaktycznym i organizacyjnym został odznaczony medalem KEN (2006) i kilkakrotnie wyróżnieniami rektora UPJP II. Za pracę na polu naukowym i dydaktycznym otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2017) oraz otrzymał nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za całokształt pracy naukowo-dydaktycznej (2020). W dwóch kadencjach był członkiem Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki (2016-2019, 2019-2022). W 2006 r. podjął pracę w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – jako główny specjalista, koncentrując swe badania na represjach wobec Kościoła katolickiego i innych związków wyznaniowych. Współinicjator edycji źródeł „Niezłomni” oraz redaktor serii wydawniczej „Kościół w Okowach”. W 2007 r. otrzymał nagrodę Prezesa IPN za działalność naukową. Przez dwie kadencję zasiadał w Kolegium Instytutu Pamięci Narodowej (2016- 2020, 2020-2024). Znany w środowisku harcerskim jako założyciel „niezależnego” Szczepu Harcerskiego Leśne Plemię w Stalowej Woli – Rozwadowie (1986), duszpasterz harcerski, duchowy opiekun Sybiraków i środowisk kombatantów w Małopolsce. Za swoje zaangażowanie został wyróżniony medalem “Pro Patria” (2023). Jest pasjonatem motocykli oraz historii motoryzacji. Posiada bogatą kolekcję figurek osiołków.